- навард
- I[نورد]1. асоси замони ҳозира аз навардидан2. ҷузъи пасини баъзе калимаҳои мураккаб ба маънои тайкунанда: саҳронавард, дарёнавард, кайҳоннавардII[نورد]1. дар дастгоҳи бофандагӣ чӯбест, ки матои бофташуда ба он мепечад2. чизи печида; туби матоъ; лӯлапеч, тӯмори мактуб3. кит. андӯхта, ҷамъкарда4. кит. ҳошияе, ки дар нӯги остин ва бару домани либос медӯзанд◊ аз ҳар навард ба ҳар тариқ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.